RENÉ VICTOR WICHERS

English version 
of this page 

HISTORIE

Mijn naam zal onderhand duidelijk zijn. Ik ben van voor de eerste maanlanding (maar niet meer dan een paar maanden), ben in Amsterdam geboren en getogen (maar niet meer dan een paar maanden), en ik ben een boekhouder (sinds een jaar of tien) met een kat (van een jaar of tien). Ik geloof niet in synchroniciteit, trouwens. Na een korte excercitie in programmeren-volgens-de-wetten-van-de-vrije-markt, ben ik nog lichtelijk in dubio wat mijn volgende career move moet zijn: weer gaan boekhouden, of tegen de bierkaai vechten in een door de internet-boom verpeste markt. Het lijkt voor de hand te liggen om me verder in de financiële wereld te storten en mijn ervaringen via diverse OSS-initiatieven voor de wereld beschikbaar te maken.

Ik heb weinig, maar uiterst interessante, familie, een aantal vrienden die de schaarse leemten enthousiast met allerhande bizars vullen, en verder dus die kat :-)

LEVEN

Tja, waar hou ik me nou mee bezig ... Sites bouwen is de meest zichtbare activiteit, het internet als geheel is waar mijn leven om (om niet te zeggen: op) draait. De DBBR heeft drie jaar en een half miljoen hits lang gebruik van mijn diensten gemaakt, en begin 2000 kon ik bovendien aan de slag met een site voor Homme. Plotsklaps zat ook T.A.E.N.I.A. zonder webmaster, en van het één kwam het ander. Nadat ik Lukas tegenkwam ontstond lukratief.net, en in dat kader stoeien wij sindsdien met (colocated) servers.

WERKEN

Ik heb ooit eens een ontzettende hoop vertimmerd aan de Hogewoerd, op nummer 108. Zo kan ik me nog een klok herinneren...
huiscamer
Maar dat is lang verleden tijd, besturen (want in dat verband was het, van de op het genoemde adres gehuisveste studentenvereniging) komen, maar gaan nog veel vanzelfsprekender weer weg. Vergetelheid, ach, vergetelheid... Sindsdien ben ik folderverpakker en traptredenschuurder, boekhouder, sales manager, dartwebmaster, uitgever, radiotechnicus, ontwerper, en nog zo het één en ander geweest. En natuurlijk weer die Homme

Het is mooi geweest. We gaan ons nu maar eens richten op de evolutionaire kwaliteit van RAD. Complexe neurale netwerken hebben misschien de toekomst in de herkenning en emulatie van menselijk gedrag, de ware evolutie vindt plaats op het niveau dat mensen nog kunnen begrijpen - en langzamerhand als vanzelfsprekende kennis gaan aanvaarden. En democratisering van kennis, daar wil ik bij wezen. Dan wordt het misschien nog wel eens wat met die planeet.

Do

... you want to know more?

Cheerioz!